Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μαμά, μαμάκα, μανούλα χρόνια πολλά!

Είναι η τρίτη φορά που γιορτάζω ως μαμά!
Δε θέλω να πω και να γράψω πολλά παρά μόνο ότι σε αγαπώ πολύ, σε λατρεύω. Σε λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που σε αγκάλιασα...

Κάνω λάθη...δεν είμαι παντογνώστρια...
Δε μας έδωσαν και ένα λυσσάρι με τις απαντήσεις σε όλες τις απορίες και τις ερωτήσεις μας!

Ουφ!

Όμως αυτό που κατάλαβα είναι πως η αγάπη, η αγκαλιά και το γαργαλητό μέχρι δακρύων  κάνει τη ζωή τόσο ωραία, τόσο γλυκειά οσο εσύ!

Χρονια πολλά σε όλες τις μανούλες!

Εσύ μου ετοίμασες μαζί μια πολύ όμορφη κάρτα στο παιδικό εργαστήριο Art2Art  με δυο χέρια που αγκαλιάζουν!

Έφτιαξα όμως κι εγώ μια κάρτα για τη δική μου μαμά!
Η μαμά μου (η γιαγιά σου δηλαδή) λατρεύει τα παγωτά!
Ιδού λοιπόν ένα παγωτό χωρίς θερμίδες!

Ευχόμαστε σε όλες τις μαμάδες του κόσμου χρόνια πολλά, γλυκά και δημιουργικά!
Και να θυμούνται πως έτσι κι αλλιώς είναι σούπερ μαμάδες χωρίς καμία αμφιβολία!

Φιλιά πολλά!


Σχόλια

  1. Χρόνια μας πολλά γεμάτα χαρούμενες στιγμές με τα πιτσιρίκια μας και αγάπη για τον εαυτό μας! Να μην ξεχνάμε πώς χρειαζόμαστε και εμείς τον προσωπικό μας χρόνο και χώρο !!Τα φιλιά μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρόνια πολλά Super μαμά Σοφία!
    Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες! Να είμαστε καλά, να στεκόμαστε δίπλα στα παιδιά μας και να στηρίζουμε η μια την άλλη γιατί όλες έχουμε νομίζω, ένα κοινό στόχο: να μεγαλώσουμε γερά και ευτυχισμένα παιδιά!
    Καλή συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κορίτσια μου υπέροχα σας ευχαριστώ όλες!
    Εξτρα ευχούλες σε όλες σας! Διότι γιορτάζουμε κάθε μέρα!
    Σας φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το κουτάλι της Kellogg's!

Α, θα μπω κατευθείαν στο θέμα! Έφτασε πριν από λίγες μέρες το κουτάλι της Kellogg's! Τι χαρά! Με το ονομά σου τυπωμένο! Ντα νταααααννννννν! Ιδού! Έκανε πολύ καιρό να φτάσει. Το περιμέναμε πώς και πώς! Φυσικά έφτιαξα και ένα κουτάλι για εμένα και ένα για τη "γιαγιακούλα" σου! Είναι μια πολύ όμορφη κίνηση της Kellogg's για μικρά και μεγάλα παιδιά! Κουτάλια για τα παιδάκια και τους γονείς τους! Με όποιο ήρωα της Kellogg's  αγαπάς! Κικιρίκουυυυυυυυυυυυυυυ! Αυτό επιλέξαμε εμείς! Μιαμ μιαμ μιαμ.... Το λες τόσο ωραία συλλαβιστά "κου-τα-λλά-κι!!!!!". Φιλάκια αγάπη μου!

Τα μεγάλα ταξίδια πάντα κάνουμε μόνοι

Τα έχουν αναλύσει όλοι όλα για το δυστύχημα στα Τέμπη. Δεν έμεινε κάτι άλλο να πούμε. Καταλαβαίνεις τον πόνο των άλλων, επειδή έχεις χάσει και εσύ ξαφνικά τον άνθρωπό σου; Επειδή είναι άδικο το ξαφνικό φευγιό; Καταλαβαίνεις τον άλλο έτσι κι αλλιώς;   Νομίζω ότι πλέον όλοι καταλαβαίνουμε κατά βάθος πάρα πολλά  και ακριβώς τα ίδια, είτε θρηνούμε μια απώλεια στο ίδιο μας το σπίτι, είτε όχι. Το κυριότερο από όλα που μας κάνει να πονάμε, είναι που ξέρουμε ότι σωθήκαμε τόσα χρόνια από τύχη. Το μόνο που μπορώ να κάνω αυτές τις μέρες, ώρες και στιγμές είναι να σιγοτραγουδώ λίγους στίχους...σαν φυλαχτό μέσα μου... " Μείνε λίγο ακόμα  κλείσαν’ όλοι οι δρόμοι  τα μεγάλα ταξίδια  πάντα κάνουμε μόνοι"    

Αντίο Δημητράκη μου.

Γεννήθηκες στις 28 Αυγούστου 1975 και εγώ στις 21 Ιουνίου 1977. Είχαμε δύο χρόνια παρά κάτι διαφορά. "Για την ακρίβεια 22 μήνες" όπως έλεγε η μαμά. Παρόλο που ήσουν μεγαλύτερος από εμένα, η μαμά έλεγε ότι σε προστάτευα και προλάβαινα διάφορες ζημιές σου. Διόρθωνα τις αταξίες σου... Έτσι έσωσα ένα κρυσταλλένιο βάζο που επιχείρησες εν αγνοία σου να σπάσεις τον καιρό που μέναμε στη λατρεμένη μας οδό "Τυρολόης 5" στην Κάτω Τούμπα, ακριβώς απέναντι από το γήπεδο του ΠΑΟΚ. Έπιασα το βάζο και σε κοίταξα με ύφος "μα τι πας να κάνεις παιδί μου;". Μια άλλη φορά, βρήκα το χαμένο σου πράσινο ποδήλατο. Το είχες χάσει και στενοχωριόσουν. Σε είχα μαλώσει άσχημα θυμάμαι ο μπαμπάς "για την τόση επιπολαιότητά σου". Μια Κυριακή του 1985 που έγιναν εκλογές και επιστρέφοντας με το αυτοκίνητο από το εκλογικό κέντρο που ψήφισαν οι γονείς μας είδα από το παράθυρο το πράσινο ποδήλατο! "Το βρήκα! Το βρήκα ! Να το ποδήλατό μας" φώναξα. Ένα παιδάκι με ειδικές ανάγ